biografie ◄   boeken ◄   filographie ◄   scènes ◄   lezingen ◄   pers ◄  

 

 

 

Stand-up filosofie
Interactieve avond over kunst en filosofie



Een interactieve avond over kunst, filosofie en de tentoonstelling The Grace of maybe van V & B (Alex Jacobs en Ellemieke Schoenmaker)
Concordia, Enschede april 2016.
 


Is kunst emotioneel en filosofie rationeel?
Kunstenaars experimenteren net als filosofen met ideeën, en ver-werken elementen uit bestaande stromingen, kunstrichtingen. De kunstwerken van V& B zijn een combinatie van schilderijen, instal-laties, collages, objecten en combinaties hiertussen, die figuratief en abstract zijn uitgewerkt. In de schilderijen spelen verschillende ele-menten een rol, waaronder het verwerken van foto’s; ingekleurd zwart-wit contrast; structuur; gebruik van verschillende materialen; kleur; ver-schillende technieken om verf op te brengen zoals kwast, verf gieten en verf spatten; uitgedraaid perspectief en gebruik van elementen uit foto, film (beweging) en video. De schilderijen zijn open, niet strikt gedefinieerd zoals bij veel geometrische kunst en nul-kunst het geval is. Een aantal van de kunstwerken van V & B lijken snel en direct te zijn gemaakt, alsof ze net zijn ontstaan, en hebben een speels karakter.
De kunstwerken van V & B bevatten elementen die terug te zien zijn in het werk van Magritte, Dada, Kienholz, Rauschenberg, Jackson Pollock, Roy Lichtenstein, Joseph Beuys, Op-art en Popart, bij heden-daagse kunstenaars zoals de jonge Italianen, Fischli en Weiss, Banksy, Neo Rauch en in recente kunststromingen zoals Leipziger Schule en het postmodernisme.
De schilderijen, collages, installaties en combinaties hiertussen doen denken aan het postmodernisme binnen de filosofie, met name het werk van Jacques Derrida en Slavoj Zizek, dat bestaat uit collageachtige fragmenten uit geschriften van andere filosofen, die zij combineren en in elkaar schuiven.

Filosofen maken net als kunstenaars gebruik van het werk van voor-gangers en tijdgenoten, en ook zij worden bij hun keuzes geleid door kennis en ervaring. Bepaalde hedendaagse filosofen voelen zich aangesproken door de filosofische traditie van het rationalisme, anderen door logica en wiskunde, weer anderen door taalfilosofie … . Vroeger, toen onderzoek nog niet gespecialiseerd was tot verschil-lende wetenschappen, waren de filosofen natuurkundigen, wiskundi-gen, historici en onderzoekers van maatschappij en menselijk gedrag. De wetenschappers van nu onderzoeken de gebieden waar in het verleden de filosofen mee bezig waren. Filosofen bestuderen tegen-woordig de ethiek, nemen stelling over maatschappelijke en weten-schappelijke vragen en maken deze voor een breder publiek toegan-kelijk, houden zich bezig met taalanalyse, logica, geschiedenis, kunst … .

Wat is goede en wat slechte kunst? Welk kunstwerk is mooi en welk lelijk?
Tot de opkomst van de fotografie was een belangrijke functie van beeldende kunsten het realistisch afbeelden van objecten. Daarnaast was er de versieringskunst, ornamentiek, die een belangrijke rol speelde in vooral islamitische kunst, waar personen niet mogen worden afgebeeld. De mens begon al vroeg met het aanbrengen van versieringen, en het maken van 'kunst'voorwerpen. De venus van Willendorf, merkt een van de aanwezige filosofen op, was de eerste porno, oerporno van de oermens, gemaakt door vrouwen die dit beeldje aan hun mannen meegaven om de vrouwelijke vormen te kunnen voelen tijdens hun lange jacht op mammoeten!? Waarom dit soort beeldjes gemaakt werden is niet bekend, maar dit is een  amusante filosofische aanname.
Na de introductie van de fotografie wordt de realistische afbeeldings-functie van beeldende kunsten minder belangrijk, het fotoapparaat is hiertoe immers veel exacter in staat dan de beeldend kunstenaar. In reactie hierop gaan in de beeldende kunsten experimenten met basiselementen, zoals materiaal, lijn, kleur, structuur, perspectief, symmetrie en compositie een belangrijkere rol spelen. Van deze basiselementen maakt elke kunstenaar gebruik, zowel in het verleden als in het heden. In de 15e eeuw schreef Leonardo da Vinci een interessant en daarna in de vergetelheid geraakt traktaat, waarin hij een aantal van deze basiselementen beschreef en analyseerde. Later, in de eerste helft van de 20e eeuw, gebruiken en analyseren Bauhaus-leden, onder wie Johannes Itten, expliciet een aantal basiselementen. Aan de hand van deze basiselementen kan de toeschouwer beelden-de kunstwerken bestuderen en hierover van alles te weten komen.
Er zijn verschillende esthetische opvattingen over wat een mooi kunstwerk is, bijvoorbeeld ‘mooi is wat ik mooi vind’, of de opvatting ‘echte kunstwerken bezitten bovenhistorische waarde, dat wil zeggen blijven altijd mooi. Voorbeelden van de laatste soort kunstwerken zijn volgens deze opvatting de Mona Lisa van Leonardo da Vinci en de Nachtwacht van Rembrandt. Het kenmerkende van beeldende kunstwerken is hun materiële karakter, en hun opbouw uit een combinatie van basiselementen. Dit zijn de elementen waarmee de kunstenaar werkt en experimenteert. Deze elementen zijn niet goed, slecht, mooi of lelijk in zichzelf.
De kunstenaar Marcel Duchamp tentoonstelde in de eerste helft van de 20e eeuw een urinoir. Hij liet hiermee zien dat alles kunst kan zijn wat zo gepresenteerd of ervaren wordt, ook een zonsondergang. Joseph Beuys stelde zichzelf in New York tentoon, en maakte een serie ‘Ever-Wasser’ flessen met vilten etiket, om te tonen dat er geen verschil is tussen origineel in kopie. Beeldende kunstwerken bestaan uit basiselementen en hebben geen waarde op zich. De esthetische en geldelijke waarde wordt bepaald door degenen die met hun macht en geld de kunstmarkt en de heersende smaak bepalen. Zij drijven de prijs van kunstwerken kunst-matig op, creëren kunstenaars (Andy Warhol, Roy Lichtenstein, Robert Rauschenberg, Mark Kostabi, Julian Schnabel, Damian Hirst en anderen), zij beheersen de kunsthandel en musea, en zorgen ervoor dat de kunstwerken waarin zij geïnvesteerd hebben niet mogen worden gekopieerd.
Met nieuwe 3D printtechnieken zijn kunstwerken exact te kopiëren, ook de oude onderlagen, het craquelé en het erop neergedaalde stof. Maar echtheidscertificaten en de vermelding dat een werk een kopie is, zijn in de kunstwereld een vereiste, om de waarde van bepaalde kunstwerken kunstmatig hoog te houden. Door de kopieertechnieken is het onderscheid tussen echt en onecht verloren gegaan, maar geldelijke belangen houden dit onderscheid kunstmatig in stand. Een groot deel van museumcollecties en van de kunst die op kuns-tveilingen wordt aangeboden bestaat uit vervalsingen, maar dit wordt niet openbaar gemaakt.

Filosofeert de filosoof weleens over het leven van een kunstenaar?
Uit het leven van Van Gogh wordt vaak uitgelicht dat hij zichzelf een oor afsneed. Zijn expressieve manier van schilderen was beïnvloed door tijdgenoten, en door een tentoonstelling over Japanse kunst die hij in Parijs zag. Marcel Duchamp verschaakte zoveel tijd van zijn leven, dat zijn vrouw uit ergernis de schaakstukken aan het bord vastplakte. Het meeste van zijn oorspronkelijke werk is kapot gegaan of verdwenen. Het kon nagemaakt worden dankzij het door Duchamp gemaakte houten koffertje met miniaturen van zijn werk. Ter ere van zijn 60e verjaardag zamelden vrienden geld in om een schilderij van Mondriaan te kopen, zodat hij niet zou verhongeren. Tegenwoordig zijn zijn schilderijen vele miljoenen waard.

De avond in Concordia trok veel belangstellenden, en tussen het publiek en de uitgenodigde filosofen ontstond een levendige discussie over kunst en filosofie.

Stand-up Filosofie in Concordia, Enschede 21 april 2016 

 



 

 

 

terug naar boven