| |
Oudedagsvoorziening
gebruikt als melkkoe
Begrotingsakkoord ondermijnt pensioenen
Onder druk van Brussel is het parlement binnen twee dagen akkoord gegaan
met het begrotingsvoorstel van het gevallen kabinet-Rutte om in 2013 12
miljard euro te bezuiningen! De ‘oppositiepartijen’ Groen-Links, D’66 en
Christen Unie steunden de begrotingsplannen en pleegden daarmee verraad
aan de burgers. De extra overheids-schulden zijn ontstaan doordat sinds
het begin van de economische crisis van 2008 in Europees verband
voortdurend geld wordt door-gesluisd naar de veroorzakers van deze
crisis, de rijke aandeel-houders van banken. Aan de banken is een gratis
bankpas verstrekt in de vorm van de Europese Centrale Bank, waarmee zij
de overheids-kassen kunnen plunderen. De rekening wordt verhaald op de
gewone burgers.
Een van de mikpunten van de bezuinigingsoperatie is onze
pensioen-voorziening. De pensioengerechtigde leeftijd wordt volgens het
nieuwe begrotingsakkoord versneld verhoogd, al in 2015 naar 66 en daarna
naar 67jaar. Prijscompensatie blijft voor de pensioenen al jaren
achterwege, de pensioenpremies zijn verschillende keren verhoogd en
daarbovenop worden de pensioenen vanaf 2013 gekort. We zouden te oud
worden en ons pensioenstelsel onbetaalbaar, is de valse rede-nering.
Voor de bepaling hoe oud we worden, wordt niet met de werkelijke
leeftijd gerekend maar met de levensverwachting. Maar wie garan-deert
ons dat de gering stijgende lijn in aantal te leven jaren blijft
aanhouden? Tussen 1991 en 2001 vertoonde de gemiddelde
levens-verwachting al een halvering ten opzichte van het voorafgaande
decennium. In de cijfers over de levensverwachting worden niet
mee-gerekend de gevolgen van verhoogde radioactiviteit door rampen met
kerncentrales, de effecten van kankerverwekkende toevoegingen en
pesticiden aan voedsel, de uitwerking van kankerverwekkende ‘fijn-stof’
in uitlaatgassen, consequenties van de dunner wordende ozon-laag, de
invloed van de sterke toename van het aantal werkende vrouwen, et
cetera. De stijgende levensverwachting is ook niet gelijk verdeeld over
de hele bevolking, rijken worden doorgaans aanzienlijk ouder dan armen
en trekken hiermee het gemiddelde omhoog. Zij hoeven niet te werken en
kunnen zich speciaal voedsel en exclusieve voorzieningen veroorloven.
Zijn onze pensioenen nog betaalbaar?
Voor de AOW betaalt elke werkende burger maandelijks bijna 20 procent
van zijn inkomen aan premie, net als voor zijn ‘aanvullende’ pensioen
(als hij dat heeft); over vermogen wordt geen premie geheven. Een deel
van de door de burgers betaalde AOW premiegelden verdwijnt in de
algemene staatskas (fiscalisering) en wordt door de overheid uitgegeven
aan andere zaken dan de AOW. Bij de berekening van de hoogte van het aan
de gepensioneerde werknemer uit te keren aanvullende pensioen, wordt het
AOW-bedrag hiervan afgetrokken. Deze kunstgreep heet met een
ondoorzichtige term franchise. Dit op het aanvullende pensioen
gekorte bedrag wordt niet uitgekeerd aan de pensioen-gerechtigde maar
blijft achter in de kas van het pensioenfonds. Vaak wordt gedacht dat je
als werknemer bovenop je AOW het volledig aanvullende pensioen krijgt
waarvoor je betaald hebt, maar dat is dus niet zo. Een groot deel van de
aan AOW en aanvullende pensioenen betaalde premiegelden wordt niet
uitgekeerd aan de werknemers, hoewel zij hiervoor wel betaald hebben.
Toch kampen bijna alle pensioenfondsen met een onder de 100 procent
gedaalde dekkingsgraad. Zij kunnen daardoor zelfs de beta-ling van de
huidige pensioenen niet meer garanderen. Waar zijn de honderden
miljarden euro’s gebleven die de afgelopen decennia door de werknemers
zijn ingelegd? Niet onze leeftijd en de betaalbaarheid van onze
pensioenen zijn het probleem, maar hoe met onze pen-sioengelden wordt
omgesprongen. Uit de door de werknemers opge-brachte pensioengelden
krijgen bestuurders en commissarissen misdadig hoge pensioenuitkeringen
uitbetaald, en de pensioengelden worden beheerd door grote commerciële
financiële instellingen die hiermee riskant beleggen en gokken op de
internationale financiële beurzen.
Het is hoogste tijd de zeggenschap over onze pensioenvoorwaarden en
pensioengelden terug te eisen en de pensioenwet te herzien. Hoe langer
we wachten, hoe later we pensioen zullen krijgen en hoe leger de
pensioenkassen raken. Verhoging van de pensioenleeftijd naar 66 en
uiteindelijk naar 67, betekent dat twee jaren langer gewerkt moet worden
voor geld waarop we nu recht hebben zonder daarvoor te moeten werken.
Ons zwaar bevochten pensioenrecht wordt uitgehold, en als we niets doen
helemaal afgenomen. Werken totdat je erbij neervalt.
Lidwien Schuitemaker
drs. sociale wetenschappen en filosofie
Gepubliceerd op 1 mei 2012
Cartoonist: Gabor Lodi
terug naar boven
◄
|
|